در این ماه 2بار به دونقطه از دشت کویر رفتم. یکبار به منطقه نطنز و به روستای متین آباد در غرب دشت کویر، برای افتتاح کمپ کویری متین آباد و دیگری برنامه 3روزه پایان هفته گذشته به جندق و گرمه در شرق این دشت.
اما اکو کمپ کویری متین آباد
صبح با بچه های معاونت گردشگری رفتیم به سمت امامزاده آقا علی عباس در باد رود. بعد از معطلی ها خلاصه سر ظهری رسیدیم. تا خود کمپ 3 تا 3 ساعت و نیم راه است.
از آقا علی عباس کمتر از 15دقیقه تا متین آباد داریم. تابلوی راهنما برای کمپ همه جا هست.
برای اولین بار بود دیدم که یک جای اکوتوریستی درست و درمان ساخته شده است. البته این است جادوی بخش خصوصی. اگر حمایت دولت باشد و تخصص و نیروی بخش خصوصی، ببین چه گلستانی شود این آواره وطن ما.
جای زیبایی است: بهشتی در دروازه کویر. مکان اقامت بدین شکل است که یک شاه نشین و رستوران سنتی و دوبازوی یک کاروانسرا مرمت شده و به مکان اقامتی برای مسافران تبدیل شده اند. اتاقها 2 تخت دارند و در عین مدرنیته پوشش سنتی خود را حفظ کرده اند.
در جلوی این دو بازو یک استخر آبی رنگ زیبا که پر از هندوانه و خربزه و گل بود قرار دارد. دوچرخه ها و یک Quadro برای میهمانان کمپ.
و در اطراف منظره ای زیبا: مزرعه شترمرغ، مزارع زیتون و انار، باغهای کوچک به و سیب،کرت صیفی جات.
و تمامی محصولات در سبد غذایی گردشگران. ناهار به سبک محلی در رستوران مجتمع.
برادران واقفی از همین دیار برخواستند و آمدند تا جان تازه ای به یادگار کودکی خود بدهند. با کمک مردم همان محل.
مردم اینجا همه متینند. مزرعه شتر با کلی شتر برای شتر سواری مسافران کویر.چند قفس برای پرندگانی چون اردک و مرغ و کبک و بوقلمون.
همه چی اینجا ارگانیک است، یعنی از همان جا برای همان جا، حتی تخم مرغ ها و این ها همه از برکت گردشگری و مهندس واقفی است.
مردم راضیند و چشم به راه گردشگران. نوجوان ها امید دارند خارجی ها بیایند...می خواهند زبان یاد بگیرند تا بتوانند خودشان انها را راهنمایی کنند. عجب طلسمی است این گردشگری.
چادرهایی سفید در کنار هم بر روی چند سکو؛ در کنار رمل ها. بعد از بهشت کمپ، برزخ کویر شروع می شود. رصد در شب شما را به کهکشان می برد. و سکوت..............................هیس.
اما برای رد دشمنان جان یعنی مار و عقرب چه کردند: شیره تنباکو را بر درختان و در کنار چادرها ریختند تا هم سمپاشی طبیعی و بدون مواد شیمیایی باشد و هم حیوانات گزنده نزدیک نشوند.
سیستم های بهداشتی تمییز، آبگرمکن خورشیدی و کلی کار نو و خوب که امید به آینده را برای ما زیاد می کند.
اما گرمه، فرحزاد، مصر و جندق
مطلبم طولانی شد. اما بگذارید در هفته نامه تعطیلات نو هفته دیگر کمی از آن بگویم.
اما سفر خوبی بود. درست است که 135 نفر آدم رفتیم برای کویر اما در کنار تخریبی که شاید نه تنها فیزیکی بود تخریبهای زیست محیطی و فرهنگی و اجتماعی زیادی به منطقه وارد کردیم. راضی نبودم برم ولی باید می رفتم تا دوستان خوبی را که پیدا کردم، می یافتم.
آدمهایی مثل خواهران زینبیون، محسن ادیب و دوستان گل تر از خودش، الهه و همکارانش، دیداری تازه با مازیار آل داوود، آقای طباطبایی و پسرانش حسین و علی و حسن، آقای شکیب و استاد رهی و خیلی از مسافران خوبی که با آنها چند روزی زندگی کردیم. سلین عزیز، بودن و کار با ژاله، فرشاد، عباس، حسین عصری، ارژنگ، وحید و الهام گوران...شبکه خبر.
خلاصه بگذارید بعد براتون سفرنامه جدا از این سفر بگذارم چون برای خود جریانها دارد.
الان خوابم میاد شدید.
راستی هفته آینده ویژه نامه " تعطیلات نو" درباره کویر خواهد بود.
به نشانه اعتراض عکس نمی ذارم دیگه. ولی چه عکسهایی گرفتم......جاتون خالی.
